Matka Boska z El Cobre zajmuje szczególne miejsce w wierzeniach religijnych na Kubie. Głęboko duchowa kultura Kuby, gdzie mieszają się religie chrześcijańskie z wierzeniami afrykańskimi, przywiezionymi wraz z niewolnikami, umieszcza Matkę Boską z El Cobre ponad różnicami rytualnymi i demokratycznie traktuje jako patronkę wszystkich mieszkańców wyspy, bez względu na wyznanie. W 1606 roku, jak głosi jedno z podań (jest kilka wersji), 20 km na północny wschód od miasta Santiago de Cuba, gdzie od wieków wydobywa się miedź, dwóch Indian i chłopczyk niewolnik, kiedy zbierali sól na brzegu morza, znaleźli drewnianą figurkę matki Boskiej, unoszącą się na falach zatoki Nipe. Figurka była podpisana: Jestem Dziewicą Miłosierdzia (hiszp. Yo soy la Virgen de la Caridad). Znalazcy przynieśli ją do kopalni miedzi w El Cobre, gdzie w dwa lata później powstała pierwsza pustelnia. Kult Matki Boskiej z El Cobre rozwinął się. Sto lat później zbudowano tam sanktuarium, a w 1927 roku wzniesiono dzisiejszą bazylikę. Religijni Kubańczycy często zamiast łańcuszka z Matką Boską noszą ze sobą na szczęście i jako rzecz świętą, grudkę miedzi z rejonu El Cobre (cobre, po hiszpańsku miedź).

Źródło: www.globtroter.pl